Ouddorp – ‘Tijdens de laatste raadsvergadering waren veel agendapunten gewijd aan ontwikkelingen in en rond Ouddorp, zowel in de beeldvormende als in de oordeelvormende fase. Zittend op de niet echt comfortabele stoelen op de publieke tribune kwam er bij mij een soort beeld op.
Ik moest denken aan een film in de middeleeuwen, waarbij een man doodziek op bed lag. Rondom dat bed stonden zo’n acht zakenmensen, die het vak van “medicus” uitoefenden. De doodzieke patiënt was rijk, van adel en omringd door rijkdom en schoonheid. Hij woonde in een prachtig kasteel, waaraan voorbijgangers zich vergaapten.
Maar hij was ziek geworden door allerlei oorzaken en velen wensten zich met zijn situatie te bemoeien, belust op roem en eer, maar meer nog op geld. En al die gasten waren bezig om zich met de doodzieke patiënt te bemoeien. Ze kwamen met allerlei ideeën, over elkaar heen buitelend, met ellebogen werkend, met van alles bezig zijn, behalve met de doodzieke patiënt. De meest genoemde aanpak was aderlating. Dat beeld kwam spontaan bij mij bovendrijven, daar, op die harde stoelen, met al die mensen voor mij, die zich bogen over de doodzieke patiënt Ouddorp.
Want Ouddorp is die zieke. Een dorp vol natuurlijke, eigen rijkdom: zee, zand, duinen, natuur-gebieden, schurvelingen, zandwallen, kerkenpaden, een prachtige ring, een haven en een buiten-gebied om smoorverliefd op te worden. Maar helaas, door omstandigheden buiten de schuld van Ouddorp om, ziek geworden. Eerst een beetje, maar allengs meer en meer. Bacillen en virussen tastten het oorspronkelijk gezonde lichaam aan. Bacillen en virussen in de vorm van stoere, arrogante, betweterige, egoïstische, schraapzuchtige en op geld beluste recreatieondernemers, projectontwikkelaars, huizenontwerpers en huizenbouwers, keukenmagnaten, aannemers en instellingen als de Veero en politieke partijen, die meevochten in de strijd om eeuwige roem, eer en rijkdom.
Langzaam maar zeker verschenen er gezwellen in en aan het oorspronkelijk zo gezonde en mooie lijf van Ouddorp. En het tempo waarin die gezwellen verschenen was hoog. In pak ‘m beet ruim 20 jaar: Port Zeelande, Punt West, Landal, Duynhille, Ridderstee, Ouddorp Bad Oost, verplaatsingsgebied en diverse minicampings. En daar tussendoor de herindeling, waar de zieke zich met hand en tand tegen verzette. Maar hoe sterk de patiënt zich probeerde te weren, de virussen en bacillen waren te sterk. Ze verenigden zich en als de aanval linksom niet lukte, dan werd overgeschakeld op rechtsom. Maar ze wonnen altijd, niet op de laatste plaats omdat de gemeente maar bleef roepen dat het niet om die ene patiënt ging, maar om het belang van het geheel, de gemeente.
Misschien vindt u deze vergelijking gek of vergezocht (afhankelijk van uw eigen “positie”), maar hij kwam bij mij op bij die raadsvergadering op die harde stoelen met al die partijen, wat insprekers en een paar wethouders. Want Ouddorp beschouwen als een zieke patiënt, bij wie steeds opnieuw meer ziekteverschijnselen zijn te constateren, is niet zo vreemd. Vier punten stonden er op de agenda:
Ontwikkelkader Verblijfsrecreatie en Plan van aanpak Recreatie-initiatieven Ouddorp, Ouddorp Bad Oost en bestemmingsplan Oude Nieuwlandseweg.
Een paar “hoogtepunten”:
Bij de minicampings (vergunning tot 25 plaatsen) constateerden velen, dat de eigenaren deze norm al heel lang heel erg overschreden, soms tot wel 100 plaatsen toe. Wethouder Markwat zei, dat de gemeente heus wel handhaafde, maar dat de raad moest begrijpen, dat dat ook heel moeilijk is omdat het om campings gaat met veel mobiliteit. En de raad knikte braaf van ja. Alsof een controle, onverwacht, bij een minicamping vanwege die “mobiliteit” plotseling oplevert, dat er echt maar 25 staan. Laat me niet lachen. En niemand in de raad die daar iets van zegt.
En camping Brouwersdam heeft zonder vergunning alvast zijn “recreatiegebied” twee keer zo groot gemaakt….. en de gemeente treedt niet op. Alleen de heer Tuk van de CU vond dat deze uitbreiding ongedaan gemaakt moest worden (maar hij zwakte dat onmiddellijk weer af door te zeggen dat “anders” vastgelegd moest worden, dat er de eerste 20 jaar “niets bij mocht komen…”
Alsof zulke ondernemers zich ooit aan vergunningen of afspraken houden…. En alsof de gemeente ooit optreedt tegen zulke overtreders. Een brutaal mens heeft de halve wereld (en aan die andere helft heeft hij lak) en de gemeente stimuleert brutaal gedrag door nooit echt hard op te treden. Misdaad wordt beloond. Voorgesteld wordt, dat deze “minicampings”mogen uitbreiden tot het aantal dat op de “recreatieruimte past”. En zo gaan we maar door, want sommige raadsleden vonden op basis van dat voorstel dat “anderen dat dan ook zouden moeten mogen…..”
Ouddorp Bad Oost…. Ook zo’n triest verhaal. De projectontwikkelaar krijgt alle mogelijke medewerking van de gemeente om daar een hotel neer te zetten (misschien een dependance van Fletcher, dat al in handen is van diezelfde projectontwikkelaar ??) plus nog een stuk of 50 huizen, waarvan 40 voor permanente bewoning. Gewoon een heel dure woonrijk voor de happy few, terwijl er in Ouddorp meer dan 200 dure woningen te koop staan. PvdA, VKGO, EVV en Zwerus maakten er niet één woord aan vuil: gewoon akkoord, zonder discussie, zonder wat dan ook. En dat noemt zich dan “volksvertegenwoordigers”…. Dat ligt er aan welk volk je vertegenwoordigt waarschijnlijk. De Ouddorpse bevolking al helemaal niet.
Bestemmingsplan Oude Nieuwlandseweg / Westerweg.: zes woningen op een kluitje werden door de wethouder zonder blikken of blozen bestempeld als “passend in de daar bedoelde lintbebouwing”. En zo’n man slaapt ’s nachts zonder ergens last van te hebben. Zomaar een paar symptomen van het zieke Ouddorp, een dorp dat heel ziek is, maar voor genezing afhankelijk is van bestuurders met een groot hart voor mensen, een dorp, natuur, milieu…. en geen hart voor projectontwikkelaars en recreatie-ondernemers.’
Stekelpaardje
